teksas dallasa dönen hayatımı anlatıyorum

baktım yıldızın gözleri doldu. hayırdır olum noldu la falan diyorum çıt yok. lan anlat gibtirme kafamı amın feryadı diye haykırdım resmen yine ses seda yok (sedamı oyşş diyenlerin beynini gibiyim)
baya bi üzerine gittim ses yok yine. yıldızı ilk kez böyle gördüm. sürekli yüzü gülerdi beni de güldürürdü. onuı öyle görünce şok oldum. o anda aklımdan sarhoş yada zorbacı belki de döven bir babası var heralde diye geçiyordu. aklımdan geçeni direk söylerim de zaten böyle amcığımsı bi yapım var. içimdeki neyse dışımdaki de o. aga dedim olmaz böyle anlat rahatla falan cevap yok. söyledim direk aklıma gelen ihtimalleri sonunda zorla da olsa keşke öyle olsa kardeşim keşke öyle olsa diyebildi. birasından da bir yudum daha aldı ve dökülmeye başladı ufakta sonbaharda ağaçlardan kopup uçuşan yapraklar misali. keşke babm öyle olsa be kardeşim dedi. yıldız söyle olum ne var babamda. döver mi ? ne yapar olum ? öyle bişi varsa söyle babanda olsa girerim hani ölümüne yanındayım biliyosun. sen ne diyon lan yarram diye bağırdı bu. hiç beklemiyodum böyle bi tepkiyi. sonra tekrar gözlerinden yaşlar gelmeye başladı. yüzünü bile göremedim amk ben küçükken ölmüş sadece bir tane resmi var evde o kadar. ne sesini ne yüzünü ne kokusunu biliyorum dedi. o an içim ezildi kalbim paramparça oldu amk