patlak olduğunu itiraf edemeyen kezban sevgilim

bizim ilişki uzadıkça, herşey kevaşenin istediği şekilde geliştikçe bunun zütü atmaya başlamış haliyle.. bigun baktım telefon çalıyor.. açtım, bu zırıl zırıl ağlıyor.. konusmamız lazım dedi.. iyi geliyorum dedim.. hayır dedi, ben geleyim, evde konuşuruz.. peki dedim.. bekledim kevaşe geldi.. aglamaktan gözleri şişmiş..

korktum dıbınakoyim.. tamam dürüst olucaz dedik ama başka hatunu da hiç gibmiycez demedik ki.. olabildiğince azaltmaktı niyetim.. acaba bişeyler mi duydu diye temkinli, ürkek halde ne olduğunu sordum.. bu sırada duraktan eve doğru yürüyoruz.. eve geçelim anlatırım dedi.. peki dedim, eve gittiğimiz o yol ne uzun sürdü anlatamam.. içimden aptal aptal savunmalar üretiyordum.. öyle ki sarhoş etmişler hayatım beni'yi bile geçirdim bi süre aklımdan..

girdik eve.. oturdu bu karşıma..