1. 1.
    0
    o zaman sana derim ki:

    Sehl b. Saad (r. a.) şunu rivayet ediyor:

    “Resulullah sallallahü aleyhi ve sellem müşriklerle karşılaştı ve savaştı. Resulullah sallallahü aleyhi ve sellem geri çekildi, diğer taraf ta geri çekildi. Resulullah sallallahü aleyhi ve sellemin ashabı içerisinde bir kişi vardı ki, tek başına düşmanın peşine düşmüş kılıcıyla vuruyordu. Denildi ki bugün bizden hiç kimse onun yaptığını yapamadı.

    Resulullah sallallahü aleyhi ve sellem buyurdu ki, «Ama o Cehennemliktir.» Birisi dedi ki, «Ben hep onu takip edeceğim.» Sonra onunla çıktı. O nerede durduysa o da orada durdu. Hızlanınca da onunla birlikte hızlandı. Adam ağır bir yara aldı. Bir an önce ölmek isteyerek kılıcını yere koydu, ucunu da iki memesinin arasına getirdi. Sonra bütün gücüyle kılıç üzerine yüklendi ve intihar etti. Adam çıkıp Resulullah sallallahü aleyhi ve selleme geldi.

    Dedi ki, «Senin gerçekten Allah’ın elçisi olduğuna şahitlik ederim.»

    «Neyin var?» dedi

    Sözüne şöyle devam etti: «Bir müddet önce Cehennemlik olduğunu söylediğin bir adam vardı. Herkes bunu şaşkınlıkla karşılamıştı. Demiştim ki ben bu işi çözerim. Adamın peşine düştüm. Ağır bir yara aldı. Bir an önce ölmek istedi. Kılıcının kabzasını yere, ucunu da memelerinin arasına koydu. Sonra kılıcının üzerine bütün gücüyle yüklendi ve intihar etti.»

    Bunun üzerine Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

    «Bir kişi insanlar nazarında Cennetlik kimse gibi davranış gösterebilir. Ama o aslında cehennemliktir. Bir başkası da insanlar nazarında Cehennemlik kimse gibi davranış gösterebilir. Ama aslında o cennetliktir.» (Buharî, Meğâzî 38)
    ···
   tümünü göster