ben böyle ülkenin amına koyyim

eskiden olsa bilim adamı, ne bileyim büyük insan olup yurt dışına gidenlere küfrederdim, ciddiyim.
atatürk kaçtı mı sanki, gibisinden şeyler söylerdim kendi kendime.
şimdi düşünüyorum, bu beyinlerine kustuğumun evlatları -kendilerine türk diyorlar bir de- ağızlarını açıp tak doldursalar bir şey demeyecek kadar geri zekalı.
onlar için kılımı bile kıpırdatmam, yapamam.
uzatmayayım, şimdilerde kendi çözümüm olarak yurt dışına gitmeyi yeğliyorum.
ola ki bu düşüncem gerçek olur, içim rahat edecek mi? tam olarak değil.
ama bu geri zekalı insanlar işkence görsün, diri diri gömülsün, yakılsın ne bileyim en ağır şartlarda çalışsın, ben başka bir ülkeden yalnızca bu huur çocuklarını izleyeyim, diyeyim ki "gördün mü, sen yaptın bunu, kendi kendine."
ama işte sorun şu, yakın ve uzak geçmişte benim için, benim güzel bir hayat yaşamam için ölen onca insana karşı her zaman suçluluk hissedeceğim.
ama ihtimal tabi bu, her neyse.

seni çok iyi anlıyorum @1 kardeşim.
sinirden ne yapacağımı bilemiyorum bazen.

bu kadar yazmışken olmayacak belki ama, demeden de geçemem gibi hissediyorum, çıkmadık candan umut kesilmez.
hala iyimser ve belki de biraz saçma bir inanç besliyorum güzel günlerin geleceğine dair.