1. 1.
    0
    birkaç ay sonra birliğime teslim oldum. acemilikti ustalıktı derken sıkıntılı günler geçmek bilmiyordu. o duvarların arasında her gün birbirinin aynısıydı. her gün o sesle uyanıyorduk;

    "koğuşş kaalk!"

    kalkılır, kıyafetler giyilir, sabah içtimasına çıkılır. her zamanki gibi... içtimadan sonra arkadaş yanıma geldi; "komutan seni görmek istiyor."
    yuh be. zaten aylardır aklım evde, hiç bir haber alamadım. bir de bu çıktı başımıza. aynada üstümü düzeltip komutanın odasına girdim. bana gergin bir tavırla evimizin durumunu sordu. ben de babamın hastalığını, ailemin ona kötü davranmasını anlatıyordum. yüzündeki o soğuk askeri ifade hiç değişmeden beni odadan yolladı. içime bir kurt düşmüştü, yoksa babam?
    ···
   tümünü göster