1. 26.
    0
    Beyler bende önceden aynen @1 gibi düşünürdüm köpeklerle çok sayıda kötü anım vardır. Gerçekten çok korkardım ama bi o kadarda severdim. Köpeklere karşı korkumu bir pitbull'la aynı evde kaldığımda yenmiştim. Arkadaşın atmış olduğu capsdeki köpeğin cinsiydi sanırım Staff Terrier (yanılıyorsam düzeltin). 10 yaşında daha büyük çok korkutucu bi köpekti. Köpeğin nefes alış verişini kalp atışlarını iliklerimde hissediyordum. Bu tarz köpekler çok heyecanlı oluyorlar yeni birini görmeleri demek onlar için yeni bir oyun arkadaşı demek oluyor heyecandan sevinçten köpek ne yapacağını şaşırıyordu. Lafı çok uzatmıyım hayatımda gördüğüm en dost canlısı köpekti bana verdiği tek zarar kuyruğunu heyecandan çok fazla sallaması ve bacağıma değmesi (kuyrukları cop gibi sert aq). Hatta yemin ederim yanlışlıkla köpeğin üstüne bile bastım korkudan altıma sıçtım ama köpek banamısın demedi. Hele siz otururken başını getirip dizinizin üstüne koyup suratınıza bakması Erol Taş'ın gülümsemesi hissi yaratıyor içinizde. Böyle sağdan soldan bilgilerle gelip karalama yapmak olmuyor. Çocugu olmayan insanlar bu köpekleri çocukları yerine koyuyor canından bir parça gibi seviyor. Şimdi biri çıkıp diyecek başka cins köpekmi yok bunu besliyorlar diye.. Evet pitbull'u tanıdığınızda diğer köpeklere köpek diyemiyorsunuz...
    ···
   tümünü göster