beyler çocukken yaptığınız mallıklar

bende birsürü oyuncak vardı ve bir o kadarda geniş bir hayal gücü. arkadaşımı eve çağırırdım terliklerden evdeki kitaplardan cd kutularından yastıklardan kısacası herşeyden şehir kurar oynardık. adamları arabayın içine sıkıştırır işe gider trafik kazası yapar kavga eder hırsızlıklara şahit olurduk. tamamen kendi kafamızdan kurguladığımız, kendi senaryomuzu yazdığımız şehrimizde yaşardık. hiçbirşeyden o şehirde yaşamak kadar zevk almadım alacağımıda sanmıyorum. sokağa çıktığımızda ise yine aynı şeyi yapardık.top bulamazsak senaryo kurgular mafyacılık oynardık veya normal yetişkin hayatı oynardık sokakta. kimi zaman arkadaşıma ben şimdi işe gidiyorum ama yolda umarım bir kötülük çıkmaz de derdim oda direk dedim derdi. senaryomuz böyle işlerdi. birde birinci sınıftayken hayatımın ilk tenefüsüne çantayla çıkmıştım arkadaşımla beraber. sonra büyük sınıflardan biri gelip siz neden çantaları aldınız dedi bizse e çalarlar! dedik.ne günlerdi be neden büyüdük ki ?