yüzüklerin efendisinden aklınıza ilk gelen

aragorn:

bak beyim, sana iki çift lafım var. koskoca gözsün. orkun var, uruk-hai'n var, her şeyin var. binlerce yaratık çalışıyor emrinde. yakışır mı sana ekmekle oynamak? yakışır mı bunca günahsızı, hobbiti cüceyi karda kışta sokağa atmak, aç bırakmak. ama nasıl yakışmaz... ben boşuna konuşuyorum. sevgiyi tanımayan adama sevgiyi anlatmaya çalışıyorum.

hıh... sen... büyük göz, karanlıklar efendisi, kara lord, barad-dur'un sahibi... sen mi büyüksün? hayır biz büyüğüz, biz. sen bizim yanımda bir hiçsin, anlıyor musun, bir hiç. gözümüzde pul kadar bile değerin yok. ama şunu iyi bil, ne hobbitime, ne de elfime hiç bir şey yapamayacaksın. yıkamayacaksın, dağıtamayacaksın, mağlup edemeyeceksin bizleri. çünkü biz birbirimize orkla urukla değil, sevgiyle bağlıyız. bizler birbirimizi seviyoruz. biz bir aileyiz. biz güzel bir aileyiz. bunu yıkmaya senin gücün yeter mi sanıyorsun?!

dokunma artık elendi'e. dokunma bizlere. dokunma frodoma, arwenime... eğer onların kılına zarar gelirse ben, ömründe bir hobbiti bile incitmemiş olan ben, aragorn usta, hiç düşünmeden çeker vururum seni...

anlıyor musun? vururum ve dönüp arkama bakmam bile...