zamanı geldiğinden yazıyorum

öğleye kadar uyumuşum o gün. annem de uyandırmamış sabahki halimi gördüğünden. kahvaltı masasını toplamadan çıkmış evden arkadaşına gitmiş kardeşimi de alıp. iştahım falan yoktu. sabaha karşı olanları düşünüyordum sadece. yüzümdeki yarayı, elma çekirdeklerini, köyde o gece yere düşen elma geldi o an aklıma. tabağı düşürdüm elimden. ne kırıldı, ne de çatladı tabak. yere saçılan patatesleri temizleyip masayı topladım. odama giderken banyonun ışığının açık olduğunu fark ettim. koridor gündüz bile karanlık olurdu odaların kapısı kapalıyken. ışığı söndürmek için banyoya girdim. sonra vazgeçip biraz gevşemek için küvetin tıpasını kapatıp sıcak suyu açtım ve küvet dolana kadar elimde cımcızla banyonun aynasında kaşlarımı almaya başladım.