zamanı geldiğinden yazıyorum

ertesi sabah kahvaltı hazırladık evin önünde. her şey normal. sedef yine oynuyor kardeşimle harmanda. babam kasabaya indi, biz annemle evde kaldık sofrayı toparlayıp evi temizledik biraz. ama bulunduğumuz yerde başka hiçkimse yok. annem "gelin biz de aşağı yürüyelim. hatice teyzemlere uğrarız kasabaya ineriz sonra" dedi. uğradık, annem gece olanları falan anlattı. kadın da "çalındı o çocuk." dedi. "çalınmak... " diye düşündüm. neydi ki? biraz oturup kasabaya indik biz de bozuk yoldan. cümbür cemaat herkes orda. ev kalabalık. iki gün sonra bayram var. tatlılar açılıyor bir tarafta, bir tarafta muhabbetler. her şey normal, güzel. kuzenim korktu diye o gece biz değil başkaları gitti o eve. bayrama kadar biz kasabada kaldık.