zamanı geldiğinden yazıyorum

babam geldi sonra. çocuğun çığlıklarından korktu kardeşim uyandı o da babama sarıldı. annem dua okumaya başladı belki dışarda korktu diye. ama susmak bilmiyor sedef. şekerli su verdik bana mısın demedi. garip sesler çıkarıyor, "bu bu bu!" diye bağıyor gösteriyor duvarı. annem kasabadaki teyzelerini aradı, büyükannemin kız kardeşini yani. büyük teyze "bi tasa sirke dök, yumurta al bir de, harmana git sirkeyi dök, yumurtayı kır. çalındı o çocuk" demiş. bir de bir dua söylemiş. annem tası alıp gitti. sedef'i babama verdim ben de yanında gittim. annem yumurtayı yere attı duayı söylerken ben de arkasında bekledim. böyle şeylere inanmadığımdan sadece sedef'in karnı ağrıdığını falan düşündüm. anneme kızıyorum bir yandan da böyle şeylerle neden uğraşıyorsun diye. neyse annem duasını etti eve döndü ben arkasından giderken bir ses çıktı hışırtı gibi. arkamı döndüm bayırın sonundaki elma ağacından bir elma düştü yere. önemsemedim. düşer yani normaldir dedim. eve döndüm. sedef uyumuş babamın kucağında.