0
beyler en bşaından başlim. türkiyede üni öğrencisiydim. cebimde 5 kuruşum yoktu. abilerin yanında kalıyodum. kimse halimi hatrımı sormazdı. yakışıklıydım ama fakir ve kısa boylu olduğum için kaybediyodum. okulum bittikten sora bikaç programda çalışıp para biriktirdim ve aşçılık okudum. orda kalmayı başardım. türk bi şefin yanında işe başladım. kısa zamanda ekonomim düzeldi ve para biriktirmeye başladım. sonra ingiltereye yeni yerleşmişken hazırladığım senaryomu film şirketlerine sundum. en sonunda biri kabul etti. ancak maddiyatın yarısını benim vermem karşılığında. film tuttu amk. canneste ödül aldım. elde ettiğim ciro ile bi restorant açtım. ünlülerin ve şanımın aracılığıyla kısa zamanda uğrak bi mekan haline getirdim mekanımı. sonra 2. restorantımı açtım. biraz sıkıntılı olsada halletmeyi başardım.
türkiyede istanbulda ve antalyada villalarım var. ingilterede ise londrada bahçeli bir evim var. aston martinim var. evimde 6 köpek var. evimi koruyor binler. ama yinede sherpherdimin yeri başka. herneyse motor kullanmayı seviyorum. önceleri benim selamıma cevap vermeyen kezbanlar şimdi kapımda köleler amk. paranın etkisiyle saçlardı sakallardı şekil. zaten kaslarımda yerinde.
diyeceksiniz ki, niye çıldırıyon bin kurusu hayat sana güzel işte. olay şu beyler, beni ben olduğum için seven kız yok amk. ingiliz kızlar fahişe amk. 11 yaşında gibişe başlıyolar öyle kız olmaz olsun. manita bile olmaz bunlardan. norveçli vardı bi tane ayrıldık. türk kızları ingiltere ve param için istiyolar beni. bilmiyorum napıcam amk.
not: inci kızı istemiyom amk. burdaki kızların alayı kezban-huur ikilemi içinde.