üniversitede korktuğum konulardan bazıları

beyler, iyi geceler. bu sene, istanbul'da deniz ulaştırma işletme mühendisliği bölümünü kazandım. nitekim serkan inci de aynı bölümü varna'da, naval denizcilik akademisinde okuyup bitirmiş olup; an itibariyle süveyş kanalından yardırmaktadır. yani bölüm mezunları, kaptan ya da makine zabiti olmaktadır.

hadi üniversiteyi geçtim, kaptanlık hayatımda da ailemden hep uzak kalacağım. ve onları çok özleyeceğim. anneme çok bağlı bir insanım, onsuz ne yaparım bilmiyorum. üniversitede onu her gün birkaç kez arayacağım, o güzel sesini duymak bana mutluluk verecektir. ancak o telefonu kapattıktan sonrası... işte sonrası çok zor, boğazında düğümlenen birşeyler oluyor sonrasında. yaşamışlığım var o duyguyu daha önceleri çoğu kez. ve pek yaşamak istemeyeceğim duygulardandır.

hayatımı denizlerde, okyanuslarda geçireceğim. ailemle vakit geçirmeye fırsat bulamayacağım doğru düzgün. burda yanlış anlaşılmak da istemiyorum; gemiyi, okyanusu çok seviyorum, ancak ailemi elbette daha çok seviyorum. onlarsız zaman nasıl geçecek? işte bu şu anki en büyük sıkıntım olarak gözüküyor.
çalışmakla ilgili, kitabı- kalemi- kursu- sınavı- şusu- busu halledilir de, şunu nasıl halledeceğim ahh..