yaşım 25 ve ben ağlıyorum

hacı hayat bu.. bak zor demiyorum dikkat edersen.. hayat bu.. hayatı anlamaya bak.. ben de 88 liyim 24 yaşındayım.. 2 sene lik turizm mezunuyum bu sene sınava gircem .. 4 senelik güzel bi ilişkim var.. ve benim o kıza karşı sorumluluğum var.. durumum çok da iç açıcı değil yani.. ama ne bileyim benim umudum var.. ben cidden mutsuz değilim hani.. olamıyorum amk.. istesem de olamıyorum.. lisede de böyleydim ünivde de.. ilkokuldada.. devamlı gülen güldürmeyi seven en berbat olaydan bile bi şaka çıkarabilen insandım.. yerli yersiz çıkışlarım çok oluyordu.. bu yüzdendir ki çalıştığım otellerde tur şirketlerinde hep sevilen insan oldum ve hiç zorluk çekmedim.. akranlarım arkadaşlarım patronlardan azar yerken bana hep daha samimi yaklaştılar.. ama hiçbir zaman da kendimi ezdirmedim aptallıklara da dur dedim o ayrı..

neyse diyeceğim şu ki cidden altı boş gibi gözükebilir ama pozitif ol.. hayatın sırrı cidden bu.. çok çalışmak falan yalan yani.. al sen 3000. olmuşun ben 300 000. ama aynı sınava giriyoruz.. ben karıyla kızla gezerken sen it gibi ders çalıştın sonuç? bunları kabullen.. hasta insanın iyilişmesi için önce hasta olduğunu kabul etmesi lazım.. yani senin aklındaki düzen başka gerçek hayatttaki düzen başka.. bir boyoz ustasının 20 000 lira aldığı bir yerde yaşıyorsun sen.. millet vekili maaşından fazla alıyor adam.. biraz cesur ol biraz dışarı çık.. sal kendini doğaya..