ortaokuldayken kızlar beni taciz

bende sağındaydım . tam otururken göz göze geldik , yine aynı gülümseme vardı . o anki içimde kopan fırtına yüzümdeki gülümsemeyi dindirmeye yetmişti. . çok mutluydum ama aynı zamanda da utanıyordum. sıraya oturup 5. saniye boş boş bekledim. sonra bir an milletin yazı yazdığını farkedip , düzeldim ve çantamdan defterimi çıkarıp bende yazmaya başladım . ama öğretmenin söylediklerinin bir kısmını kaçırmıştım . göz ucuyla onun defterine baktım. yazısı inci gibiydi , ama uzak olduğu için okuyamıyordum . öğretmenin durmasını bekledikten sonra defteri göstererek yazabilirmiyim dedim. sadece başını onaylamış bi şekilde salladı ve güldü. bu sefer bende güldüm ve yazmaya başladım. bu yazabilir miyim ? sözü . kıza söylediğim düzgün ilk cümleydi diyebilirim . çünkü ne zaman birşey sölemeye çalışsam hep dilim dolanıyordu.