kitap yazdım fakat buraya yazmaya utanıyorum

Dayısı 3 gün kaldıktan sonra bafraya geri döndü. Oğuzun getirdiği adamları soruyorsanız bir gün eve baskın olucağının duyumunu aldıklarından dolayı bizim evden de çıktılar. Tam rahatladık derken ; Bafra’dan bir telefon geldi. Akın’ın annesi arıyordu. Telefonda sana hakkımı helal etmiyorum seni oraya okumaya gönderdikte sen oralardan hırsızlarla mı kalıyorsun gibilerinden bir annenin oğluna en son söyleyeceği şeyleri gözünü kırpmadan akın’a söylüyordu. Akın anne olaylar senin sandığın gibi değil dedikçe annesi daha da bağırıyordu. Akın ‘ın annesi hemen o oğuzla evi dağıtıyorsun diyerek akın a telkin de bulunuyordu.
Telefon kapandıktan sonra akın oğuz ‘a evi dağıtmamı istiyorlar diyerek evi dağıtma kararı aldılar. başka bir ev bulana kadar orada kalmaya devam edecektik. Ben bu olayların neresindeydim tam olarak bilmiyorum. Akın ‘la bende gidecektim büyük bir ihtimal sonuçta oğuz’u ne kadar sevsem de akın sınıf arkadaşımdı ve beni evine alan kişi o idi. Onu yarı yolda bırakmak olmazdı. Tahminlerime göre ev dağılacaktı fakat bu yaz okulunu burada bitirip öle dağılır diye umuyorduk. Her gün akın ın ailesi arayıp hala çıkmadın mı o evden diyerek akın ı baskı altına alıyorlardı. Oğuz ‘un annesi Sakarya ya gelicekti. işler bundan sonra daha içinden çıkılmaz bir hal alıcaktı. Oğuz un annesi dediğim dedik bir kadındı. Akın ‘a çıkmayın dedi ver hatta annenle ben konuşayım ikna ederim dedi. Konuşmaya başladılar fakat nafile iş daha da sarpa sardı çünkü iki kadın telefonda kavga etmeye başlamışlardı. Birbirlerine o kadar sinirlendiler ki eve alınan tüm eşyaların her birini bölmeye karar verdiler. Tamam eşyalar bölünebilir fakat çatalına kadar bölmeye kalkmak demek işte orada birbirlerine besledikleri kinin göstergesiydi. iki kadın telefon kavgasını yaptıktan sonra akın ‘ın annesi akın a bu akşam o evde kalmayacaksın diyerek hemen akın’ın o evi terk etmesini istedi.