kitap yazdım fakat buraya yazmaya utanıyorum

Evet sonunda bulmuştum. Konser alanında en arkalarda yakın bir arkadaşı olan Ayşen ile baş başa eğleniyordu. Onu görünce hemen yanına gittim. Beni görünce –aa ismail gelmiş gibi bir sıcak ifade takınmıştı. O gün Rafet el roman vardı sahnede omuz omuza şarkılara eşlik ediyorduk. Adeta sevgili gibi hareket ediyorduk. Zaten ben önümü göremiyordum ama Meryem’imi görünce tüm sarhoşluğum yarı yarıya azalmıştı. O gün beraber gondala binmiştik. Güzel bir şekilde eğlenmiştik benim sarhoş olduğumu da anlamıştı. Fakat dediğim gibi bana yaklaşımı çok içtendi. Bu içtenlik içimdeki bana döner umudunu daha da körüklüyordu.
O gece bittiğinde daha önceden yaptığım gibi onu tekrar yurduna ben bırakmıştım. Tıpkı sevgili olduğumuz günlerde ki gibi…
Aklımdan çıkmıyordu adeta aklımı onunla bozmuştum. Bahar şenliklerinin 2. Günü beraber olacağımızın sözünü almıştım onun azından. Evet 2. Akşam beraber takılıyorduk hatta el ele geziyorduk ama gel gelelim arkadaştık! Konser alanında sıkılmıştık arkada çam ağaçlarının olduğu yere doğru yürüdük. Orada – Meryem ne olacak halimiz neden böyleyiz biz? Neden eskisi gibi sevgili olamıyoruz dedim. O ‘da ismail korkuyorum böyle olması daha hayırlı demişti. Ben ise gurur yapmıştım insan arkadaş dediği insanla el ele nasıl dolaşır diye hep ona karşı çıkışlarda bulunuyordum. O gece de her zaman ki gibi onu yurduna bıraktım. Çok acı çekiyordum ama içten içe seviniyordum çünkü hala elini tutuyordum hala yanımdaydı. Ama nereye kadar böyle devam edecekti?
Şenliklerin 3. Günü yine baş başa eğleniyorduk. Bu sefer farklı olarak çark mesireye gittik. Orada gondola binmeye karar vermiştik. Meryem ortada oturalım diyordu ben ise ortada zevkli olmuyor en arkaya binelim diye diretiyordum. Sonunda benim dediğim olmuştu ve en arkaya binmiştik. O çok korkuyordu korktukça bana sarılıyor ve ben bu sarılmadan müthiş derecede haz alıyordum. Aslına bakarsak bende en arkada olmaktan korkuyordum ama onun bana sarılacağını tahmin ettiğimden dolayı sabaha kadar o gondol çalışsa benden mutlusu olmayacaktı. Gondol sefamız bittikten sonra Meryem’in başı dönüyordu. Bende centilmen bir erkek edasıyla onu kollarımın arasına aldım. Çark mesire de ilerlerken onu yanağından öptüm. Artık dayanamıyorum Meryem bu duruma dedim. Bu duruma bir son verelim dedim. Ve o an barıştık evet artık barışmıştık tekrar eskisi gibi sevgiliydik. Onu yurduna bırakırken her zaman ki sokak başında dudağından öpmüştüm. Dünyalar benimdi artık. Uzun koşuşturmacanın ardından tekrar Meryem kelimesi yerine aşkım denilen ve uzun süre dilimizden düşmeyecek olan kelimeyi kullanıyordum. AŞKIM , AŞKIM , AŞKIM !!!