kitap yazdım fakat buraya yazmaya utanıyorum

Sakarya üniversitesini kazandım. Hayatımda ailemden hiç bu kadar ayrı kalmayacaktım. Yeni arkadaşlıklar, yeni dostluklar, yeni yüzler…
ilk 1 ay sadece ortama ayak uydurmaya çalışıyordum. Şehri tanıyıp kendime yakın bulduğun yurt arkadaşlarımla geziyordum. Yaptığım tek şey yurttaki arkadaşlarımla takılıp gırgır, şamata ve kahveye takılmaktı. Daha sonra bunların hepsi sıkıcı gelmeye başlamıştı. Okula çıkıp derslere girmek bana çok sıkıcı geliyordu. Zaten sınıftaki arkadaşlarımla hiç muhabbetim yoktu. Herkes birbirini tanımaya başlamıştı fakat benim diğerleriyle tanışıp bir şeyler paylaşma gibi bir niyetim yoktu. Kendimi biran önce yurt arkadaşlarımın yanına atmak onlarla zaman geçirmek istiyordum. Yurttan da bahsedecek olursak; cemaat yurduydu ve ben hayatım boyunca cemaatin yakınında bile geçmemiştim. Her yaptığım hareket diğerleri tarafından garip karşılanıyordu. Hep bir tehtit, hep bir telkin, hep bir zorlama yapılıyordu.