14 yaşında milli oluş hikayem koş

-ben gideyim. dönünce mutlaka haber ver dedi.
kız anladı olayı. korktuğum başıma gelmedi. benim korkum. bazı insanlar yapılan yardımların açıklanmasını beğenmezler. sağda solda yok ben buna şu yardımı yapıyorum yok şuraya bağış yaptım. söyleyişleri itici gelebilir.ama ben kıza direk bak bunu bunu yapıyorum beni affet demedim. harun abinin son saniye üçlüğü ile tamamen doğaçlama gerçekleşti.iş tamamdı beyler.
-ben mi sürsem acaba daha hızlı döneriz dedim.
-sakın haa dedi.
-zaten gazla freni hep karıştırım dedim.(o zamanlar moda bu espri)
güldü. sarılmak ister gibiydi. görüşürüz dedi. gitti.
bizde aldık malzemeyi.45 dakika mesafede olan köye gittik. önce manevi dedemin yanına gidip birer çay içtik yemek yedik. dedemlere öğretmenler de geldi.
bizim bırakıp gitmemiz gerektiğini söyledik. köyden 3 4 kişi daha bulup okula bıraktık.ve geri döndük