14 yaşında milli oluş hikayem koş

çay koyarken kendi kendime muhakeme yapıyordum. beyler ihtimaller açıktı. kafamı kapıya dolaba falan vurdum desem konu kapanabilirdi belki ama inandırıcı gelmeyip kızın güvenini kaybetme onun gözünde yeni tanıdığı birisi olarak yalancı olma ihtimalim de vardı. kumar oynayıp dayak yedim de denilmezdi amk. denilirmiydi lan yoksa. aklımda net bi fikir yokken bende oturdum karşısındaki tabureye.
gözlerimi her kaçırmaya çalıştığımda aşşağı baktığım için daha net görüyordu morluğu.
-seni dinliyorum dedi.
hiç yalan söylemek gelmedi içimden.
-dün gece bir arkadaş yanlış anlaşılmadan dolayı yumruk attı dedim
-sen dün eve gitmemişmiydin dedi
-evet de işte şey kem küm ederken.
göz göze geldik. gözlerinde ki mesaj açık ve netti. yalan söyleme