beyler hayatımı dgstirmek istiyorum ciddi konu

öncelikle dalga geçecek ruhu ergenler ve havalı ünililer okumasın.

beyler geçen sene lise 3'de okudum, kaldım. babam öyle bir şerefsiz ki bana ve anneme yaptıklarını buraya yazsam roman olur. şöyle diyim kendi babasına silah çekmiş adam bu, öyle biri işte.

resmen beni dövmek için bahane arar durur, sonra da gelir yanıma benle konuşur ama ben onu giblemem, öyle yapınca da yine kızar. ulan daha demin durup dururken döven sen degilmisin? şimdi sen geliyorsun.

neyse o muhabbetleri geçeyim, geçen sene kaldığımdan dolayı bu sene beni cemaat evine verecekmiş, aslında ders bahane beyler, asıl amacı beni evden uzaklaştırmak. okulu sadece bahane ediyor, aslında ben fena bi öğrenci degildim ama bunun bana yaptıkları yüzünden kaldım, ve seneye yine okusam rahat geçerim sınıfı.ama bu tutturmuş o abilierin evinde kalacaksın diyor,

ben orada kalamam beyler. allahın şerefsizleri, katı kurallar, zorla namaz kıldırıyorlarmış. ulan ben kendi içimden kılmayacağım senin zorunla kılacağım he?

sonra bide 1 sene kaldıktan sonra eve dönüşü var, tamam hadi zorla kaldık diyelim eve dönünce herşey normale mi dönecek? millet demiyecek mi başından savdığı çocuk yine eve gelmiş.

ben hayatımı değiştirmek istiyorum beyler, alıp başımı gitmek istiyorum. öyle ergen kafasında felanda degilim ben, yaşadıklarım ortada. babasına silah çekmiş adamdan ne hayır beklenir.

ayda 400-500 lira alabileceğim bir işe gireyim diyorum, bekar evinde kaliyim diyorum.oda fiyatları 300 tl felan oluyor işte, yataklı eşyalı felan. geriye kalan 100 150 lira ile de 1 ay yetinirim, zaten okula giderken de yol parası hariç para felan vermiyordu.

yapabilirmiyim bunu beyler? yeni arkadaşlıklar, yeni dostluklar, bu şerefsizin olmadığı bir yaşam...

sakin bir mahalle belkide, sakin bir mahalle havası, bi işimde olmuş olur...

edit: anneme de acıyorum beyler, ikimizin arasında kalıyor. ikimize de iyi davranmaya çalışıyor, bide küçük bi kardeşim var 8 yaşında.

hiç unutmuyorum beni doğum günümde döverken baba yapma diyişini, o kadar korkmuştu ki...

evet kendi doğum günüm de dövmüştü beni, 15 temmuz. hatta izi kolumda hala duruyor.