sizin üç yılınız hiç boşu boşuna gitti mi

her gün ondan önce uyanıyordum..
oturduğum yer okula otobüs ile 1 saat 45 dakikaydı.
her gün şiirler yazıyordum lan..
öyle işte...

her gün istanbula gitsem bile her zaman geleceğimi..
onu asla bırakmayacağımı söylüyordum..
sırf bazı yemekler de kızlar var diye ailem ile önemli iş yemeklerine bile katılmıyordum..
sırf onun için..
yeter ki gülümsemesini göreyim..
içten içten gülümsesin ve ben dinleyeyim..
gözleri benim gözlerime baksın ..
yeter o bana..
harbi fakir edebiyatı yapıyordum o zamanlar..
o yanımda olsun ben samanlıkta bile yatarım diyordum..
ciddiydim lan bunda...
çok ciddiydim..

herhalde 4.ayımız da filan fiziksel bir yakınlaşma yaşadık..
bir şey olmasa da hissetmiştik birbirimizi..
ve konuşuyorduk ta..
ama aklımı hep sorular kurcalıyordu..

mesela o ikinci kez aşık oluyorum lafı...
defalarca söylemiştim ona..
o da aşık olduğumu sanıyormuşum diyordu hep..
seni tanıdığımda öğrendim gerçek aşkı diyordu..
bir şeyler yaşayıp yaşamadığını sorduğumda ise sadece aşık olduğu kişi ile yaşamak istediğini söylüyordu..
ama sen ikinci kez aşık oluyorum dedin..
madem hiç bir şey yaşamadın neden sadece aşık olduğun insan ile yaşayacağını söylüyorsun ki?
hep kaçamak yanıtlar..
aşık olduğumu sanmışım demeler..
hala inaniyorum ya işte..
sorun bu..