mal adam ve bıyıklının gerçek hikayesi

sınıfıma, yine biraz bana kederimi unutturacağını umduğum testlerimin başına döndüm. testleri çözerken bu sefer geleceğimin geliyordu gözümün önüne üniversite kapısından girişim tabi özgemle beraber. hayalimde o kadar mutlu oluyorduk ki bu mutluluğu bozmamak için hiç kaldırasım gelmiyordu başımı uzadıkça hayallerim ilk kavgamız başlıyordu hayalimde ama o sırtını dönüp gittiğinde bir öpücükle alıyordum gönlünü tabi gerçekte yüzümde bir tebessüm beliriyordu kafam hafif ve yavaş bir hareketle yana çevirilerek. çıkış zili ile kapının yanında yine dünyanın en güzel manzarasını izlemek için yolunu bekledim özgemin. o kadar rutinleşti ki bu yaptığım artık düşünmeden yapıyordum.o yürüyor ben ardından yürüyor bazen uzaktan adımını bastığı yeri gözüme kestiriyor aynı yere basmaya çalışıyordum.bu kaç hafta daha sürdü bilmiyorum ama artık yetinmeye başlıyordum bunlarla bile. yine takip ettiğim yağmurlu bir günde hızla minibüs yoluna inerken bir balkon altına sığındı yağmurun biraz dinmesini beklerken ve ben de aynı balkondan nasiplenmek istedim. koşup yanında gittim ıslanmamak için değil yağmurun bir bereket göstererek benim onsuzluğumu dindirir belki diye.