bugun ona cok benzeyen bir kiz

hic kimse o olamadigi gibi o hic bir zaman olmayacakti artik dedi. artik agliyordu lutfen dedim aglamayin. gozlerini mendilimle silerken ozur dilerim dedi bende ozur dileyecek olan siz degilsiniz benim dedim size bu sorulari hic sormaman gerekirdi dedim gozlerimin icine bakip arada sirada iyi oluyor icimi dokuyorum dedi. sahte bir gulucukle cevap verdim 10 dakika boyunca sessizlik oldu. ikimizde kitap okuyuor gibi davraniyorduk ama ikimizde birbirimizi dusunuyorduk biliyorum daha dogrusu ben onu o aklinda kalan beni dusunuyordu. kendine gelince bana sordu ayni soruyu siz ne kadar sureden beri yalnizsiniz dedi gozlerine icine baktim kahvemden bir yudum alip hatirlayamiyorum dedim. oyleyse anlatin dedi. bundan yillar once bir kizla tanismistim dedim ilk gordugum gun hala aklimda dunyanin en guzel insaniydi o bakmak bile cok guzeldi. onu aklima gelen butun guzelliklerle karsilastiriyordum ama hic biri onun kadar guzel olamiyordu dedim. guldu keske benide boyle goren biri olmus olsaydi dedi gulumsedim bu kizla aram cok iyi oldu ama bir sure sonra ayrilmak zorunda kaldim cunku bu ayrilik onun hayatinin devami icin onemliydi ben tam o zamanda anlamistim bu hayatimin devaminin cok taktan olacagini ama o kizin hayatininda benim gibi taktan olmasi beni cok kotu hissettirirdi daha dogrusu dusuncesi bile dedim yani fedakarlik yaptiniz agib oldugunuz kizin hayati icin askinizdan vazgectiniz bu tebrik edilecek bir davranis daha dogrusu dedi. peki ya kiz sizi aramaya calisti mi dedi evet ama hic bir zaman ulasmasina izin vermedim birgun bana ulasirsa geri benle olmak isteyecegini her zaman biliyordum dedim. gulumsedi kahvesinden bi yudum alip sessiz sessiz bana bakti