1. 601.
    0
    gamze olayını şimdilik bir kenara bırakalım,bi süre görüşmedim çünkü.
    kendime geliyordum yavaş yavaş. aysu felan umurumda değildi, kendimi böyle hissetmeye zorluyordum.ama unutamıyordum o gülüşü,o gözleri.
    ancak daha iyiydim, sonuçta karakterini öğrenmiştim sonunda, ruhundaki pislik ondan uzaklaşmamı destekliyordu.bu ne kadar zor olsada. aşk işte nefret ne kadar geçebilir önüne ?
    bizimkiler yanımdan ayrılmıyorlardı,iyi geliyorlardı bana. insan görmek iyi geliyordu... gittikçe toparlıyordum kendimi. ocağa falanda uğruyordum arada boş dümbelek vakit geçiriyordum. turan planları tartışılıyordu, içimden gülmeme rağmen(yanlış anlamayın bu hayal olduğu için gülüyordum) bende atıyordum ortaya bi plan. ülkücülük de oynuyordum diyebiliriz...
    ···
   tümünü göster