okulun kantininde arzuladığım

bana dogru sırtı donukken bırden durttum ve kısık sesle sevım dedım . hı ? diye cevap verdi... hı nedir ya. neyse bozuntuya vermemistim bi donermısın dedım. karanlıktı zaten oda goz gozu gormuyordu ama gozlerıne odaklanmaya calısıyordum ve bir erkegin kazanabilme sansı cok yuksek oldugu sahneyi oynamaya basladım. sevim diye basladım konusmama, bugune kadar en ıyı tanıdıgım kısısın aılen harıc herseyını bılıyorum ne kadar ıyı bır kız oldugunu ne kadar guvenılır bır dost oldugunu. benım ıcın hersey oldun. ben daha once hıc bır kıza bu kadar yakın olmamıstım. yanımda yatıyorsun ve senı herseyınle hıssedıyorum... derken zaten bı baktım sevimin nefes alıs verisinde bi duzensızlık basladı.. bu ıyı bır olay dedim icimden ve son cumleyı patlattım. senı ıstıyorum... bu 9. sınıf bıreyı ıcın bır o kadar zor ve bır o kadar ımkansız bır cumledır ve 9. sınıftakı bir kızada boyle bır cumleyı soyleyemessınız o duruma kadar gelen kısılerde ıstısnadır benım gıbı. bıldıgın pıkeyı nasıl attım bellı degıl hemen ustundekılerı cıkardım. ferredan ne kadar ogrendıysek hızlı hızlı uygulamaya basladım.