melekler çocukları korur mu

bizim orada küçükken bir ateri salonu vardı. giderdik mustafa falan oynardık.
sahibi 40 45 yaşlarında bir adam.
semtin tüm cocukları oraya gelirdi. annesinden babasından biraz para koparan. yoktu o zamanlar böyle internet falan
ne arar bilgisayar falan gören cennetlik.en büyük eğlence ateri. üstü yok.
bir gün bir çocuk vardı geçti ben oynarken jeton attı. baktım ben de suratına. o dombik olanı al dedim.
hebe gibilerinden bir şey söyledi.
içim yandı. dilsizmiş çocuk. karton topluyor üstelik. yemin ederim.ben bir kendime üzülüyordum bu hayatta.bir de ona üzülmüştüm o zamanlar.eve geldim bıraktım ateriyi falan.
ağlaya ağlaya geldim eve. ilk defa engelli birini görmüştüm. aldım elime bir çuval.ne kadar elbisem varsa doldurdum yarısını ona. ablam sordu uğur ne oldu diye. anlatamıyorum ben ağlamaktan ben ağladıkça o da ağlıyor.
dedim böyle böyle ben o çocuğa zütürücem bunları.