melekler çocukları korur mu

neyse ramazanın son günüydü.
gece saat 3 falan.ben çok üşüdüm. çok hemde. dayanamadım bir daha gittim annemin kapısına.2 kardeşim daha var. birisi benden küçük birisi büyük. onlar annemle kalıyordu. velayetimiz babamdaydı ama biz hep annemle kaldık.
kapıyı çaldım küçük kardeşim açtı 5 6 yaş var aramızda. şimdi dalyan gibi çocuk 18 yaşında.
anne abim geldi diye bağırdı.
ben o an yılmaz abinin dediği gibi "ömrümün en uzun, ömrümün en kısa" anını yaşadım.
geldi annem. kağıt 500binlikler falan vardı o zaman yanlış hatırlamıyorsam. yeşil 250binlikler falan
para verdi.git dedi pide al gel. koşa koşa gittim ben bizim mahallenin orada fırın değil de kebap salonu vardı.
abi pide var mı dedim. fındık pidelerden verdi bu yemeklerin yanında masaya koyulanlardan. para falan da almadı
gittim eve.
ev sıcacık. huzur doluydum. çok güzel uyudum. yarın ilk işim okula gitmekti. kafama koymuştum. annem bu konuyu konuşmamıştı benle. hatta hiç bir şey konuşmamıştı ama ben yarın okula gidecektim.