1. 276.
    +3
    elini aşşağıya zütürdü ve ıslak gözleriyle beraber tatlı bir gülümsemeyle "sözünü dinlemiyor sanırım" dedi çocukça bir sesle. aynı zamanda eliyle uçağıma hafif bir tokat atmıştı.ben bi anlığına kendimi kaybettim ve gülümsedim. kendime gelince ilk işim yataktan fırlamak oldu.
    "napıyosun gamze sen"
    "yiğit dur yanlış anladın beni"
    "gayet iyi anlıyorum ben seni,bu kadar olayon ortasında düşündüğün şeylere bak" bi yanım bu kızı sahiplen, onunla birlikte ol,ona yardım et,senin aşkın o derken ben bunları söylüyordum.
    "yiğit yanlış anladın beni gerçekten" gözlerini tekrar yaşlar kaplamıştı.
    "kendine geldiğinde konuşuruz ben gidiyorum.ya da bi süre görüşmeyelim"dedim ve hızlıca çıktım evden.
    övünüyordum kendimle gamze arkamdan gitme diye ağlarken. onunda sinirleri oldukça bozulmuştu kuşkusuz.
    ···
   tümünü göster