1. 251.
    +1
    hıçkırıklarla ağlarken ısrarla saçını okşamamı istiyordu. yapmıyacaktım böyle bir şey. kıza umut vermek istemiyordum. aslında pek de umrumda değildi bu ama nedenini pek bilmediğim nedenlerden dolayı istemiyordum saçını falan okşamak. oysa ısrarla istiyordu.
    "gamze sana her türlü desteği veririm bu konuyla alakalı, istersen babanlada konuşurum, benim konuşmam yetmezse hocalarıda katarım bu işin içine ama fazlasını bekleme benden"dedim ve kalkıp gitmek için hafifçe kaldırdım kafasını dizlerimden.
    "nereye"
    "gidiyoum ben gamze sende sakinleşirsin hem, yarın toplanır hep beraber bluruz bir çözüm"
    kapının koluna elimi atmamla bunun hıçkırıklarla bana doğru koşması bir oldu.
    "gitme lütfen çok kötüyüm kal benimle yarın beraber gideriz okula, lütfen kal"
    "gitmem lazım gamze"
    "hayır kal lütfen yiğit hayır gitme lütfen lütfen lütfen"kendinden geçmiş bir halde kolumdan çekiyordu korkmaya başlamıştım bi karar vermeliydim
    ···
   tümünü göster