1. 251.
    +1
    bi süre daha yarım yarım birşeyler anlatarak ağladı.bi anda başını dizlerimin üstüne koyarak bacaklarını kendine çekmiş halde uzandı üçlü koltuğa.
    "babam, yiğit babam herşey onun yüzünden"
    "baban mı?" rahatsız olmuştum bu durumdan aynı zamandada ne kötüdürki tahrik oluyordum ama bastırabiliyordum o durumu.
    "babam beni hiçbir zaman sevmedi yiğit şimdide üniyi bırakmamı istiyor"
    "neden?"
    "parası yokmuş"
    klagib bir durumdu bu,çoğu ailede olurdu.ama beni gelip bulmasaydı iyiydi
    ···
   tümünü göster