14 yaşında milli oluş hikayem koş

Her neyse hemen annem biletleri aldı bende asrına haber verdim annem iki parça eşya ile yola çıkacağımızı söyledi şaşırdım ama tamam dedim itiraz etmek istemedim insanın babası ölüyor amk ben yaşadım bu durumu , hala da yaşıyorum amk ! Her neyse 13 saate vardık şimdi otobüsle Kayseri 10 saat uçakla 1,5 memleket çok güzeldi , ama acı kokuyordu acı ! Sonra telefonum çaldı Ada arıyordu açtım şeey Berkay iyisin dimi dedi evet iyiyim dedim başınsağolsun çok üzüldüm gerçekten dedi bende teşekkürler üzülmene gerek yok ya diye söylendim işte , üzülmesini istemiyordum amk çünkü onu bir kez ağlarken gördüm hayatım gibilmişti o gün ,intihar etmek istedim amk neyse nerden öğrendin dedim Asrın facede duvarına yazmış bende yazmak istedim , ama kapalıydı duvarın dedi bende sadece asrına açık dedim neyse konuşamıyorum şimdi kendine iyi bak görüşürüz dedim sende kendine iyi bak üzülme olur mu dedi bende tamam kapatmam gerekiyo , görüşürüz Allah'a emanet dedim , kapattım telefonu tümden kapattım Elif'i aradım nerdesin lan dedim cenaze kalkacak 25 dakikaya dedi bende kaç dakikaya dedim , 25 dedi dıbına koyim bişiler yap durdur o cenazeyi annem kaldıramaz bu acıyı dedim beyler cebimde 30 lira para vardı , 2 senedir zulamda duruyordu , bayram harçlığıydı 12 yaşında aldığım Dedemden dikkat Dedemden anne dedim kalk hemen bi taksi çevirdim