13 sene önce bu saatlerde

6-7 yaşlarındayım daha hayatı kavrayamamışım yatağımda yatıyorum tavanı izliyorum ağustos sıcağı var uyuyamıyorum birden bi ışık duvardaki saati görüyorum tam 3ü 1 yada 2 geçiyor.. arkasından yatağım sallanmaya başlıyor hala daha ne olduğunu anlamıyorum annem babam kalk mesut deprem oluyor diyor ben afallıyorum deprem ne? neyse tüm aile dışarı çıkıyoruz insanlar sokağa dökülmüş herkes feryat figan oda ne karşıda yerde duran bir çatı öylesine çökmüş ki o heyecanla öncesinde orda 4 katlı bir apartman olduğu dahi aklıma gelmiyor... kendi kendime diyorum allahın hikmetine bak gökten çatı indirmiş ne oluyor acaba kıyamet dedikleri şey bu mu? Gökyüzüne bakıyorum yıldızları daha önce hiç bu kadar yakın görmemiştim elimi uzatsam dokunacakmışım gibi ve hiç görmediğim kadar fazla.. cep telefonu denen illet yeni çıkmış babam elinde telefon ne kadar yakınımız varsa ulaşmaya çalışıyor 45 saniyelik bir kıyamet ölen yakınlar, arkadaşlar.. Adapazarı mahşer günü.. ve o evden çıkan 2 çocuk cesedi sıcak sudan kolu yanan arkadaşım izleri bugün bile duruyor... 18.373 ölü ve 48.901 yaralı Allah bize o günleri bir daha yaşatmasın.. 17 AĞUSTOS 1999