hayatımın 6 yılını anlatıyorum

evli bir insandım artık. ne gece hayatım , nede bekarken yapabildiğim şeyleri yapabiliyordum. ciddi anlamda omuzlarıma binen sorumluluğun farkındalığı ile yaşamaya çalışıyordum , alışmak için çabalıyordum. her zaman hayalini kurduğum bu kutsal şeyin böyle olmasını beklememiştim. elbette arada ki sınırların tamdıbını kaldıran tek bir imzaydı fakat yine de erkekler açısından alışılması zor bir durumdu. belki de geçmişimin bıraktığı izlerden biri daha karşıma çıkıyordu , bilinmez.. hayatım boyunca evliliğimin kendi ailem gibi olmasını istememiştim. onlar da her evlilikte olduğu gibi ilk aylarını , ilk yıllarını kutluyorlardı. sonradan işin rengi değişmiş , artık kuru bir '.. yılımız kutlu olsun' cümlesi girmişti devreye.

ne kadar zaman geçerse geçsin heyecanımı kaybetmemek istiyordum. yaşlandığında değişir diyorlardı fakat değişmemesi için çabalayacaktım. babamın bana yaptığı gibi bir babalık yapmayacaktım.. evin satışından elimde kalan paranın harcanması için güzel bir sebep edinmiştim kendime. planlarını yapmaya başladığımız minik yavrularımızın geleceğini kurmak için kullanacaktım.. buket'e de bu durumdan bahsettikten sonra bir hesap açtırıp yaklaşık 60 bin tl para yatırmıştık. çok acil bir durum olmadığı sürece bu paraya el sürmeyecektik. zaten birbirimizden habersiz bir şekilde tek kuruşuna bile dokunmayacağımızı adım gibi biliyordum. evliliğin ilk ayları güzel geçmişti , heyecanımızı kaybetmemiştik. liseli aşıklar gibi yaşadığımız mutluluğu üzerimizden atamamıştık. hayaller kurup sevişiyor , sevişip uyuyorduk. bu şekilde evden çıkmadan 2-3 günümüzü geçirdiğimiz oluyordu.. güzel günlerdi , daha da güzelleşeceklerdi..