1. 1.
    0
    artık karşımdaki bu çekici kızla tanışmak için aydın"a bakmaya başlamıştım. bir ona bir de karşımdaki kıza attığım bakışlardan bir anlam çıkarması için adeta gözlerimle arkadaşıma yalvarıyordum ama o hala masanın üzerinde kalan son tütün parçalarını toplamakla meşgüldü. onlara eskişehir"e neden geldiğimden ve yakında döneceğimden bahsetmek istiyordum ama olmuyordu. aydın"ın ve erkek arkadaşının kafalarının bir dünya olmasından ziyade geldiğimden beri telefonuyla uğraşan bu kız artık beni öfkelendirmeye başlamıştı " hadi çıkalım artık" dedim. " kafalarınız taşak gibi oldu , biraz hava alalım."
    artık daha sakinim. çünkü yavaş da olsa toparlanma emareleri göstermeye başladılar. sonunda aydın ve arkadaşı sigaralarını söndürüp itinayla hazırladıkları küçük yolluklarını ceplerine yerleştirdiler, bir türlü tanışamadığım hatun da telefonunu bir saniyeleğine olsada bırakmıştı. kapıdan çıkmak bile benim için galibiyet olacaktı. ayakkabılırmızı giyerken aydın arkadaşlarının isimlerini söyleme şerefinde bulundu. hayatımın en basit tanışma töreninin ileride beni ne denli etkileyeceğini o an asla tahmin edemezdim.
    ···
   tümünü göster