1. 26.
    0
    Bezgin, yorgun, anlaşılmamışlıktan sıkılmış ve ille de karamsar olmak...



    2-) Nasılsın diye soranlara “Bu memlekette nasıl olunursa öyle” demek...



    3-) Hiç bir şey üretmemek...



    4-) Üretilmiş her şeyi yargılamak ve hafifçe gerinerek onları üretenlere burun kıvırmak...



    5-) Hiçbir şeyi derinliğine bilmemek ama biliyormuş da, uzun boylu anlatıp açıklamaya değmez buluyormuş gibi görünmek...



    6-) Politikacılardan yontuculara, balıkçılardan ressamlara kadar çekiştirmedik kimse bırakmamak ve sadece camekânlı köfteciyi güzel adam olarak bulmak...



    7-) Aşık olup, hem tokadı patlatan haşin erkek, hem de ayaklara kapanıp ağlayan duygusal erkek salıncaklanmasında gidip gelmek...



    8-) Denize düşmüş sandal çıpasını, dibe dalıp çıkartan 12 yaşındaki bir çocuğu görünce “bunu yazmak gerek” diye mırıldanmak...



    9-) Her şeyi ince bir nükte ile vurguluyormuş gibi, yarısı yutulmuş cümlelerle konuşmak...



    10-) Başkalarına ait yargıyı daima elinde tutmak...



    11-) Çok iş yapıp da yorulmuş gibi tatilciliği ön planda tutmak...



    12-) Resim sergisi dolaşmak ve bazen bir tablonun önünde durup, yanındakilere dönerek “soylu bir çaba” demek...



    13-) Bir yığın önemli iş önerisi uydurup, ödün vermemek için hepsini reddettiğini açıklamak...



    14-) Durmuş oturmuş yazarlara, sinemacılara, tiyatroculara diş gıcırdatmak ve onlara sövmek...



    15-) Politika konuları açıldığında, halk sevgisiyle kahrolmanın kısık gözlü bakışlarıyla öfkeli iç çekmek...



    16-) Flört konuşmalarında yaşamın gerçeğini dank diye söylemek ve pgibolojik analizler yapmaya kalkmak...



    17-) Yaşamış taklidi yapa yapa, hiç bir şey yapmadan ağır ağır yaşlanıp kaybolmak...

    çetin altan 1992
    ···
   tümünü göster