1. 26.
    0
    hayatta ilkler herzaman bende bir çekingenlik yaratıyordu. meramda bir yer ayarladık orada buluşacaktık panpalar.ben hemen duşa girdim üstümü başımı giydim saçımı taradım vs vs ilk buluşmadan dolayı biraz heyecanlıydım. evden çıkmadan önce annemin yanağından öptüm doya doya saçlarının iyice döküldüğünü gördüm çok kötü oldum panpalar. neyse unutmaya çalışıp çıktım evden saat öğle 12 gibi.ilk zafere oradan merama geçebildim ancak buluşma yerine her yaklaştığım an heyecanım kat kat artıyordu artık az kalmıştı kalbimin çarpma hızı dakikada kaç olmuştur bilmiyorum artık amk.
    ···
   tümünü göster