hayatımın 6 yılını anlatıyorum

dünya başıma yıkıldı. ilk entry'de daha hiç isyan etmediğimi yazmıştım. doğruydu bu söylediğim ancak o haberi aldığım an herşeye isyan ettim. tam belimi doğrultacakken üst üste gelen felaketler sonumu getiriyordu adeta. merve'nin yokluğuna dayanamazdım. bunun düşüncesi bile beni çıldırtmaya yetiyordu. hemen teşhis konulduktan sonra işlemlere başladık. merve'ye bu haberi benim vermem gerekiyordu. uygun bir dille anlattım , göz yaşlarını tutamadı. kanser konusunda az çok bilgisi vardı ve en yaygın yöntem olan kemoterapinin yan etkilerini çok iyi biliyordu. hastalarımın karşısına peruk ile mi çıkacağım , senin yüzüne nasıl bakarım gibi düşüncelerle kendine eziyet ediyordu. karşılıklı hastane odasında saatlerce ağladık. ağlamanın ve halsizliğinin etkisiyle uyuya dalmıştı dünya güzelim. hayatımın anlamı.. bunları yazarken bile gözlerimden düşen yaşlara engel olamıyorum kardeşlerim.