1. 101.
    0
    ayrıldıktan bir süre sonra kıza yazmış olduğum bir mektup;

    Her şey nasıl bu hale geldi? Benim yüzümden mi? Senin mi? Çevremizdeki insanların yüzünden mi? Sanırım her şeyde biraz suç var, çevremizdeki insanların benim, senin. Hayat bir şekilde tanıştırdı bizi, ve bir şekilde de ayırdı.. biz bunu hak ettik mi? Önemli olan soru bu olmalı. diye düşünüyorum bazen acaba böyle mi olmalı doğru olanı bu mu.. bir yandan içimizdeki o sevgi, aşk… Çok fazlaydı belki de aşırıydı bizim aşkımız dengeyi sağlayamadık, çöküşe geçti her şey..

    Senin gözünden bakmaya çalışıyorum bazen hayata, aile baskısı, abin, hele o baban… gerçekten kötü. tahmin bile edemiyorum şu an ki pgibolojini.. bunları hak edecek ne yaptın sen? Gerçekten ne yaptın? Ben bunları hak etmediğini düşünüyorum. inan her zaman iyi düşündüm senin için.. iyi bir insan olarak fakat hayatın sana iyi bir çevre vermediğini düşündüm hep. keşke iyi bir ailede doğmuş olsaydın ve keşke daha anlayışlı bir baban olmuş olsaydı.. keşke… ama her zaman bir umut vardır, unutma kötü günler, iyi günleri de beraberinde getirir.

    Yediğin lafların, dayakların bile bir anlamı olmalı, o lafları, dayakları boşuna yemedin sen özge. ve ben hepsinin farkındayım. Hiçbir zaman hayal kırıklığına uğratmadım seni. Bunlar boş şeyler değil.. yaşadıklarına bir anlam yüklemelisin. evet ben yaşadıklarına ve yaşadıklarıma anlam yüklüyorum hepsi değerli benim için. Hepsi bir çırpıda bir kenara atılamaz diye düşünüyorum.. beraber çok şey yaşadık biz özge, çok şey öğrendik, çok şey öğrettin bana..

    Kendimden ve pgibolojimden bahsedeyim biraz;
    Evdeyim genelde arkadaşlar ararsa onlarla takılıyorum, her pazartesi denize gidiyoruz, ordan sohbete geçiyorum hoca anlatıyor bir kulağımdan girip ötekinden çıkıyor anlattıkları, pek dinlemiyorum zaten bildiğim şeyleri anlatıp duruyor. eskiden dışarı çıkmak için bir sebebim olurdu artık o da yok bildiğin ev kızı oldum lan anneme falan yardım ediyorum, markete çıkıyorum, onun haricinden bilgisayarın başındayım hep.

    Bir insanın olabileceği en dipteyim, kaybedecek hiçbir şeyim ve uğrunda ölebileceğim hiç bir şey kalmadı… sorunlar yüzünden hayata bağlanamıyorum. Çevremde bir sürü dal var fakat her tutmaya çalıştığım dal kırılıyor… ilerleyemiyorum etrafımdaki tüm kapılar kapalı. Attığım her adım beni daha da dibe çekiyor. Daha çok sürükleniyorum., ben bu hayattan tek bir şey istedim, Hayat onu da aldı elimden.

    Eski yaşadıklarımızı özlüyorum, seni de çok özledim. Bir yandan eskisi gibi olmayı istiyorum fakat artık yapamıyorum bir şeyler hep ekgib kalıyor o sevgiyi aşk’ı göremiyorum sende, bir ara unuttuğumu sanmıştım seni telefon görüşmesi mesaj derken yine bir şeyler başladı, hep başlıyor zaten, ben engel oluyorum, uzaklaştırıyorum seni kendimden, büyütmek istemiyorum artık o sevgiyi içimde, o her büyümeye çalıştığında engel olmaya çalışıyorum fakat çoğu zaman kontrol edemiyorum.
    Neyse içimden geldi yazmak istedim işte iyi mi ettim kötü mü ettim bilmiyorum.
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster