1. 51.
    0
    b- yatıyodum kusura bakma yaşadıklarımı sindirmeye çalışıyorum

    g- biliyorum bende çok üzüldüm, evdeysen buluşalım mı ablam ile semih hakkında konuşuruz

    b- fatihteyim şimdi oraya gelmem uzun sürer başka zaman buluşuruz

    g- tamam, cafeye gidip konuşmuşlar sadece aklına başka bişey gelmesin, çok seviyo seni, kaç kere ağladı

    b- sana öyle mi söyledi?

    g- evet, niye ki?

    b- kandırmış sizi. Dün konuştuk biz semihin arkadaşının evine gitmişler.. ve 2 saat orda kalmış, semih bunu oyuna getirmiş belli, her şey planlı.. ve farkında değil.

    Evet.. söylemek zorundaydım en iyisi buydu, belki nefret edicekti benden ama söylemek zorundaydım.

    g- bana cafeye gittik konuştuk dedi sadece

    b- 3-4 saat ne yapıcaklar cafede eve gitmişler 2 saat orda kalmışlar, düşün.

    g- iyice dağıttı kendini ne yapmaya çalışıyo bu.

    b- müzeyyen ablaya söyle o ne yapacağını bilir, babanın kulağına giderse çok kötü olur. gerekirse ben söylerim müzeyyen’e kimseye söyleme dedi ama öğrendiğinde sorucaktır benim söylediğimi
    söyleyebilirsin önemli değil, Kızsın nefret etsin benden umrumda değil.

    Kendimi, gururumu, onurumu ayaklar altına almışım, bunu şimdi bu satırları yazarken farkına varıyorum sadece onun iyiliğini düşünüyordum. Ona zarar gelmesin istiyordum meleğimdi o benim, canımdan daha
    değerliydi…

    g- tamam müzeyyen ablaya söylicem, o semih’i de tanıyorum onun da ağzına sıçıcam

    b- telefon numarası varmı sende semihin?

    g- evet var,

    b- kapattıktan sonra smsle yollarmısın bana?

    g- tamam ama bir şey daha var, hat bizim ama telefon semihin kapattıktan sonra zütürüp geri vericez haberin olsun

    bu artık ulaşamayacağım anldıbına geliyordu, artık müzeyyen abla kalmıştı bir tek onun sayesinde görüşebilirdik.

    b- peki kendine iyi bak görüşürüz

    g- görüşürüz.
    ···
   tümünü göster