hayatımın 6 yılını anlatıyorum

taksi ile evime doğru gidip arabaya bindim. direksiyon başında bir kaç dakika düşündükten sonra hastanenin yolunu tuttum. entry'nin başında da söylemiştim ya kötü haberin tez duyulduğunu.. hastaneye girdikten bir kaç dakika sonra telefonum çaldı. açtım , telefonun diğer ucunda türkçeyi bilmeyen , tamamen saf bir kürtçeyle konuşan yaşlı biri vardı. anlayamadığım için tepki veremedim haliyle. hızlı hızlı adamın yattığı odaya doğru ilerleyip diğer işçilerin yanına vardım. türkçe ve kürtçeyi iyi bilen bir işçiye telefonu verip konuşmasını , tercüme etmesini istedim. ailesi memleketten kalkıp buraya gelmek istiyordu. kalabalık oldukları için de masrafları benim karşılamamı , buna durumu olmadıklarını belirtiyordu. özel uçak ile ailesini doğu'dan batı'ya getirttim. şimdi neden özel uçak ile getirttiğimi soran arkadaşlar olacaktır. bunun gibi durumlarda sigorta olmadığı takdirde ölen kişinin ailesi sizden şikayetçi olursa çok kötü durumlara düşersiniz. ailenin tüm ihtiyaçlarını karşılayıp hoş görülerini kazanırsanız sadece sigortadan gelecek cezalar ve vicdanınızla uğraşmak durumunda kalırsınız. bu sebeple aileyi özel uçak ile getirtmiştim. bu durumu duyan fabrika sahipleri sağolsunlar ellerinden geldiğince destek verdiler. ama onların desteği de tabi ki bir yere kadardı. tek başımaydım , tek sahip olduğum şey mervenin pgibolojik desteğiydi , herşeyimi kaybetmeyi göze alabilirdim ancak onun yokluğuyla yaşamayı göze alamazdım..