hayatımın 6 yılını anlatıyorum

emin olun şuanda geldiğim durum o kadar kötü ki , bu günlerimi mumla arıyorum. hayatlarınızın değerini bilin , her zaman yaşamaya değer şeyler olduğunu unutmayın kardeşlerim. ayağınız taşa takıldığında bile küfür etmek yerine taşa takılacak bir ayağınız olduğu için bundan mutluluk duyun. şükredin demiyorum dıbına koyayım hemen din'e çekmeyin muhabbetleri , inançlı biri değilimdir.. herneyse hikayenin gidişatını bozmayalım.. fabrika sahipleri varlıklı insanlar olduğu için ödeme konusunda sıkıntım olmuyordu. ödemelerimi çalışan işçi yövmiyesi ve giden malzeme üzerinden alıyordum. yani özet geçmek gerekirse , günlük 2 amele - 6 usta ile çalışıyorduk. 2 amele = 120 tl - 6 usta = 480 tl fiyat tutuyordu. toplamda sadece işçi yövmiyesi 600 tl gibi bir para yapıyordu. işçinin yemeği , giden malzemenin tutarı vs katıldığında inşaatın günlük gideri 1500 tl'yi buluyordu. bu gider üzerinden 10 günde bir ödeme alıyordum. 15 bin tl gider olduysa yaptığım kar'ı da üzerine katınca 18 bin tl gibi bir ödeme alıyordum. dediğim gibi varlıklı insanlar oldukları için ne işçi yövmiyesi aksıyordu , nede hayatımı kıt kanaat geçindiriyordum. rahattım anlayacağınız..