hayatımın 6 yılını anlatıyorum

bu yaşıma kadar çok karı kaldırmış biriyim. elim yüzüm düzgün , yakışıklı ve kendine güvenen bir insanım. karakterim de zaten ciddiyet denen şey en alt düzeyde. her zaman gülüp eğlenebilen , her durumdan kendi şartlarım ile sıyrılabilen biriyim. çevremdeki insanlar da bu sebeple beni çok severler. çok ağır derdi olanlarla 1 saat geçirsem derdi , tasayı unutturacak kadar neşeli , sohbeti keyifli biriyim. bugüne kadar hiç birşeye oturup ağlamışlığım , bu hayat neden bu kadar kötü demişliğim yoktur. hiç bir zaman karamsarlık - hüzün - göz yaşı benim hayatımda yer bulamamıştır. yaşadığım bunca şeye rağmen 1 gün bile isyan etmedim. üniversite'den mezun olduktan sonra bölümümün mesleğini yapmak istemedim. ailemden - akrabalarımdan gördüğüm gibi serbest piyasada tutunma kararı aldım. nitekim bu kararımı da sonuna kadar gerçekleştirmeyi başardım. şuanda iyi sayılabilecek bir kazancım ve iyi bir hayatım var. 24 yaşında sermaye bulmam pek mümkün olmadığı için öncelikli olarak kendi ayaklarımın üzerinde durup , elimden geldiğince para kazanıp serbest piyasaya atılma hayalleri kurdum. orta halli bir ailede doğup büyüdüğüm için ailemden maddi destek almak istemedim , ne yapmak istediysem kendi uğraşlarım sonucu yaptım.