hukuk fakültesinden barlara ve özgürlük

çektim ellerimi aniden, ecem,ecem göz kırpmıştı bana, selinlere viski doldurduğumda muhabbete başladığımda ecem göz kırpmıştı bana, sonra sonra tayfun, gelip kulağıma küfürler savurmuştu, onlarla muhabbet edip viski yudumlarken,ama ya onlarda zihnimin oynadığı oyunlardan biriydiyse, önemi yoktu emin değildim artık, selin küçük bi ihtimalde olsa gerçek olabilirdi,bu durumumun üstüne bir de cinayet işleyemezdim, yaşlı gözleriyle bakıyordu bana, gitmiyordu,acıyordu,ama farklı bir bakıştı bu,bana değil kendisine acıyordu sanki.
-"git selin giiit"
-"aşkım sakin ol tamam sakin ol"
gözlerimden yaşlar boşalıyordu, yıllar sonra ilk defa gerçekten ağlıyordum, eriyordum,
-"git selin defol!! seni öldürebilirim, gibtir ol git arabana bin ve gelme asla gelme"
-"hayır dur bitanem yüzüme bak, açıklıyacam yüzüme bak"
kolundan tuttuğum gibi dışarı fırlattım bişeler anlatmaya çalışıyordu ama gitmeliydi, öldürebilirdim onu, katil de olabilirdim, çarptım kapıyı yüzüne, susmuyordu kapıyı yumruklayıp bağırıyordu, duymak istemiyordum, attım kendimi yere, ağlıyordum,duymak istemiyordum onu, kulaklarımı delercesine soktum parmaklarımı, duymamalıydım onu.