kırmızı halının yıllar sonra kapağı

sağolsun beni daha çok hırslandırdı ve 3.5 seneden sonra bitmişti herşey bitirmiştim söylediği onca güzel şeye rağmen yaşadığımız her güzel ana rağmen tek bir cümlesi bitirmişti herşeyi benim içimde. amacım kırmızı halılarda yürümek değildi zaten türkiyede böyle bir sistem yok sen ne kadar iyi olursan ol bırak kırmızıyı halı serme adeti yok ki ne kırmızı halısından bahsediyorsun sen değişik. ama yok kafaya takmıştım bir fotoğrafçı olarak kırmızı halı bile olmasa sesimi bir şekilde duyurucaktım çünkü yaptığım şeyin benim için önemi çok büyüktü ne zaman makinayı elime alsam göz bebeğimi yerleştirmeden odaklanamıyordum çekmek istediğim şeye ve ne zaman birşey çekmek istesem sanki uzun yıllardır aileme duyduğum özlem gibi bir his uyanıyordu içimde heyecandan da öte birşey bu çok farklı anlatamıyorum bunu açıklıyamıyorum bir kadının istediği bir erkekle birlikteyken tenleri birbirlerine tam anlamı ile uyuştuğundaki orgasm zevki gibi birşey bu bambaşka bir aleme zütürüyordu beni her seferinde hele ki çekim işi bittikten sonra resimlere bakarken ki duygu daha başka.