gerçek bi hayat hikayesi vol 2

lisedeydim..tek aşkım basketbol dğeil di belki ama kendimi geliştirmek için en çok çaba gösterdiğimdi sanırım.. özellikle yazları her akşam çıkıp kendi başıma atış çalışırdım.. zayıf elimi güçlendirmeye çalışırdım.. arkamda adam varmış da o an nasıl reverse yapıp sıyrılabilirim hayali onu yapardım.. geriye çekilip atış çalışmışdım baya.. çok iyi dereceye gelmişti hatta..bir gün hatırlarım benden yaşça ve boyca baya büyük adamlarla oynuyorduk.. tabi blok yeme korkusu var..ama tek başıma çalıştığım geri çekilip atış çalışmalarım vardı..1 attım girdi.. dedim tıpkı çalıştığım gibi..o zamanlar dediğim gibi boy 1.75 halen gerçi öylede.. karşımdaki adamda 1.90 küsür hadi bidaha atta görelim.. attımm..bi daha bi daha..

çocuğum olduğunda ona sağlayaabileceğim tüm spor faaliyetlerini sağlayacağım..ben babam gibi olmayacağım.. önce ders oğlum demeyeceğim.. belki de içim deki sporcu olamama yarasını kendi çocuğumla unuturum ha ne dersiniz?