şu bir gerçek

Bütün ışıkları söndürdüm, susturdum bütün sesleri
Artık ağlayabilirsin kanka
Severken bana sormadın, ağlarken de utanma
Nasıl unuturum diye düşünmeye başlama bir beyhude çabayla
Her unutmak çabası, bir hatırlamak hamlesidir aslında
ilk akla gelendir en çok unutmak istediğin
Hep kaçmak istediğin yere koşarsın aşkta
Çok ahmakça biliyorum ama,
Herkes teslim oluyorsa eğer en çok kurtulmak istediğine,
Bu kez ahmaklık sırası sende usta
Alımlı delikanlılığından, alıngan bir adam yaratmışsın
Yumruklarının içine sıktığın gururun kırıldı kırılacak
Ama dert etme, gururun kırıldıkça çoğalacak
Aşkın acısını çekmek, aşkta hile yapıp gitmekten daha asil iştir
Sen şimdi, seni sakız gibi çiğneyip tükürdü sanıyorsun
Vaziyeti şaşırıp, algıda hata yapıyorsun
O sadece çiğnedi, sen tükür gitsin
Gel şimdi bir hasret şarkısı okuyalım
Allah gidenleri affetsin
Allah gidenleri affetsin...
Senin için söylenir Kumkapı'da şarkılar
Yar yokluğuna itirazım var

Bütün ışıkları söndürdüm, susturdum bütün sesleri
Şimdi alemin bütün efkarını toplamaya başla
Topladığın efkarı dağıtma vakti gelir nasılsa
Aşkta kazanan taraf yoktur, bunu sonra anlarsın
Ayrılığın izlerini kaldırıp saklayabileceğin tek bir yer bulamazsın
Islak açık bir yara gibi şimdi kalbin
Hiçbir tesellide tesilli aradığın da yok
Şimdi denizleri içsen sönmez içindeki mahşer yangını
Bu illet senin gibi kaç adamı küle çevirdi de,
Küllerin hepsini kalbi yalandan bir Leyla üfleyip gitti
Sen istanbul'un rüzgarında uçuşanı toz mu sandın
Hepsi küldür senin gibi
Ben çok kadın tanıdım
Sevenden sakındığı bedenini, sevmeyenlerin yoluna kilim yapmış
Sen gözünden sakınmışsın, o gözünün yaşına bakmamış
Şimdi dilediğin kadar ağla, bana da birşey sorma
Bu da geçer diyeceğim, inanmıcan nasıl olsa
Boşver derdi kederi, sat gitsin
Gel şimdi bir muayyer kürdi şarkı okuyalım
Allah gidenleri affetsin

Üsküdar'da sandallar yıkılır sallanırlar
Tophane'de mangallar yar diye yanar, ağlar
ismini çığlık çığlık haykırıyor martılar
Senin için söylenir Kumkapı'da şarkılar
Yar yokluğuna itirazım var