nasıl piç oldum anlatıyorum

öncesinde soğuk, sonrasında ılıman ve nihayetinde sıcağa dönüşen yaklaşık bir haftalık mesajlaşmaların meyvesini bu gece alıyorum..

durağa burçin i almaya giderken, aklımdan bu işi ne kadar ciddiye aldığıma dair kuşkular geçip duruyor..yok be abi..o değil.. yani, aradığım kadın değil.. gerçi bir kadın arıyor muyum? o da tartışılır tabi. yine de, hafta boyunca, evde olmanın da verdiği mülayimlik ve iyi çocuk ruhiyeti, ayrıca nilay ın, kıza doğru harekete geçmem, adım atmam minvalindeki kulağıma küpelenmiş laflarının etkisiyle, gerçekten çok efendi ve "iyi çocuk"lara yaraşır bir şekilde performans göstermiş, nihayetinde, bin bir türlü yerden döndürerek işi bizi evde buluşmaya bağlamıştım.

sakin sakin misafir edicez işte lan.. yemiycez..yani, o öyle biliyor..ben de öyle düşünüyorum zaten.. önce bir nabız almak lazım, zira şeytan da uyarmıştı, bu kız "benim bildiğim kızlar" a benzemiyor olabilir.. bakıcaz..

şayet benzemiyorsa, o zaman ne olacak peki? ne olursa olsun bea.. tamam, kalp kırmıcaz, cici kızları üzmeyeceğiz filan dedik de, o kadar da değil aq..hem ben mi başlattım? o başlattı? uzaktan uzaktan süzmeler, gülümsemeler.. üstüne bir de güzel kız.. kusura bakmayın artık..

burçini karşıladım, önce tokalaştık, sonra ben "bu ne bea böyle" dercesine imalı şekilde gülünce gündeki teyzeler styla öpüştük..

"naber? tatil iyi gelmiştir, nasıldı bursamız?" diye sordu hemen,

"değişen bir şey yok, bıraktığımdan biraz daha soğuk buldum ama (:"

"eh, bizim memleketin kışı sert olur zaten (:"

"sen nasılsın?"

"iyi bende ya..bildiğin gibi (:" dedi günde 8-10 saate varan mesajlaşmalarımızı ima ederek,

apartmana doğru yaklaşırken,

"teşekkür ederim geldiğin için" dedim,

"ben teşekkür ederim... davet ettiğin.. için"

kısa bir bakışma ve gülümsemeler..

biraz gerginlik var üzerinde.. hissedebiliyorum..başta kızıyordum bu kasıntı, tripkolik hallerine ama, artık daha iyi anlıyorum onu..

küçük be abi daha.. çok küçük..ilk senesi, hatta ilk dönemi daha üniversitede, o da herkes gibi gurbette.. yuvadan uçmuş, küçük bir kuş.. kendi kanatlarıyla yol almaya çalışıyor.. bütün o bilmiş, ağır abla görüntüsünün altında saf bir çocuk var.. zaten bu kadar kasmasının da, sanki "ortamların kızı"ymış gibi görünmeye çabalamasının da,gözlerini devire devire içtiği sigarasıyla adeta sevişerek feleğin çemberinde turlayan kadın imajı yaratmaya çalışması da bu yüzden..

sert, sağlam, kararlı ve tecrübeli görünmeye çalışıyor..

peki ben yer miyim? evet, aslında başlarda gayet yedim (: ama şimdi anlayabiliyorum... e beyler, ben sanki farklı mıydım ondan o yaşımdayken? bundan 2.5 sene evvelki hallerim geliyor da aklıma..ne çok büyümüşüm..ne çabuk büyütmüş beni, gerek kendimle, gerekse etrafımdakilerle olan duygusal muharebelerim.. sanki 30-40 yaşında adammış gibi konuşuyorsun demeyin.. belki 2,5 sene geçti ama onun 2-3 misli büyüdük ben.. yaşlandım yaşadığım karambollerin ve kaosların içinde..

neyse işte.. öyle..

yavaş yavaş bütün bölgelerini explore ettiğim bir age of empires haritası gibi burçin, kırılgan, henüz masum..ama kirlenme potansiyeli de çok yüksek.. bakalım minik kuşla imtihanımız nasıl geçecek..