1. 126.
    0
    artık daha az vakit geçirir olmuştuk. daha doğrusu ben böyle olması için elimden geleni yapıyordum. fazla bir araya gelmemek için dışarda arkadaşlarla takılıyordum eve geç gidiyordum mutlaka bir yere gelmemek için bahanem oluyordu. bu durum tabi babamın gözünden kaçmadı. ilk başlarda sıkı fıkı olduğum üvey kardeşimle şimdi köşe kapmaca oynuyor gibiydim. çokta sıkıştırmadan babam başbaşa olduğumuz bir gün bu konuyu açtı. sohbetin geneli "hayırdır kafan birşeye mi bozuk bir sıkıntı mı var" ekseninde döndü. bende sürekli yo bi sıkıntı yok normal işte takılıyorum öyle hayırdır diyerek yan çiziyorum. tabi kaç yıllık babam yer mi amk ?! yemedide.
    ···
   tümünü göster