beyler sözlüğe ibret alınması gereken bir

iki gün geçti... iki gün uyumamıştım. iki günün sonunda baş ucumda ağlama sesleriyle uyandım. heyecanlandım. ağlayanın yaz gülü olduğunu görünce rahatladım... ama endişelendim de... yanıma yer açtım, ilk defa yan yana yatıyorduk, bilgisayardan son ses açmıştı bu şarkıyı, annem evde olmamalıydı ki bu kadar rahattı... (bkz: http://www.youtube.com/wa...rOcIs&feature=related) sarıldım, sım sıkı sarıldım... o gidiyordu. ağlıyorduk... kokusu ve göz yaşlarında boğuluyordum o an... ona git gide tutuluyordum. o benim olmalıydı... ayrılmamalıydık hiç bir zaman biz. ayrılmayacaktık da... tekrardan sarıldım... kalktık... elimden tuttu... bırakma bu elleri, onların sana ihtiyacı var olur mu ? beraber yürüyeceksiniz yollarda, abilik edeceksin o ellere olur mu ? dedi... sadece gözlerimle işaret edebildim, kapatıp açtım, tamam dercesine... ağlıyorduk salya sümük. çok güzeldi lan... ona öyle bakmak. çok güzeldi... pahabiçilmezdi... 1 hafta kalmıştı açılmasına, gidiyordu...